قزوین بزرگترین شهر و مرکز استان قزوین است. در ایران. قزوین بیش از چهل سال (934-977) پایتخت سلسله صفویه بود و امروزه به عنوان پایتخت خوشنویسی ایران شناخته می شود. این قنادی به خاطر شیرینیپزیهای سنتی (مانند باقلوا)، نقشهای فرش، شاعران، روزنامههای سیاسی و تأثیر پهلوی بر لهجهاش معروف است. جمعیت آن در سرشماری سال 2011، 381598 نفر بوده است.
در 150 کیلومتری شمال غربی تهران، در استان قزوین، در ارتفاع حدود 1800 متری از سطح دریا قرار دارد. آب و هوای آن به دلیل قرار گرفتن در جنوب رشته کوه ناهموار البرز به نام اتابکیا سرد اما خشک است.
قزوین گاه در برهه های مهم تاریخ ایران از اهمیت محوری برخوردار بوده است. توسط اعراب متجاوز تصرف و توسط هولاکو خان ویران شد. در سال 934، پس از تصرف تبریز توسط عثمانی ها، شاه طهماسب قزوین را پایتخت امپراتوری صفویه کرد، موقعیتی که قزوین برای نیم قرن حفظ کرد تا اینکه در سال 977 شاه عباس اول پایتخت را به اصفهان منتقل کرد. امروز مرکز استانی است که در طول تاریخ خود مرکز فرهنگی مهمی بوده است.
قزوین در چهارراهی قرار دارد که تهران، تبریز و منطقه دریای خزر را به هم متصل می کند که در طول تاریخ عامل اصلی اهمیت تجاری آن بوده است. با این حال، در قرون وسطی هرگز با شهرهای بزرگ ایران مانند ری، نیشاپور یا اصفهان رقابت نکرد. یکی از دلایل آن این است که رشد آن به دلیل کمبود آب محدود می شود. تا همین اواخر، تمام دشت قزوین تنها با یک قنات و چهار نهر کوچک آبیاری می شد.
قدیمی ترین بقایای انسان های ماقبل تاریخ در غاری به نام قلعه کرد کشف شده است که در آن باستان شناسان دندان نئاندرتال را کشف کردند.. یافتههای باستانشناسی در دشت قزوین، سکونتگاههای کشاورزی شهری را برای حداقل نه هزار سال نشان میدهد.
قزوین توسط شاپور اول دومین فرمانروای امپراتوری ساسانی تأسیس شد. شاپور دوم که یک ضرابخانه سکه را در آنجا تأسیس کرد، مجدداً تأسیس شد. در زمان ساسانیان، قزوین به عنوان یک شهر مرزی در برابر دیلمیهای همسایه عمل میکرد که به آن محل حمله میکردند.
قزوین در سال 644 در زمان حکومت عمر تحت خلافت رو به گسترش راشدین قرار گرفت. آن را البراء بن عازب گرفت که شهر را محاصره کرد و از ساکنان آن درخواست صلح دریافت کرد. همان شرایطی را که قبلاً ابهر ارائه کرده بود به آنها پیشنهاد شد، اما مردم قزوین حاضر به پرداخت جزیه نبودند و ظاهراً اسلام را پذیرفتند. سپس البراء از قزوین به عنوان پایگاهی برای لشکرکشی های بیشتر به دیلم و گیلان استفاده کرد. بعدها، هنگامی که سعید بن العاص به فرمانروایی امویان بر ایران منصوب شد، شهر جدیدی به نام حجاج در قزوین ساخت.
در اواخر قرن هشتم دو شهر جدید دیگر در قزوین تأسیس شد. خلیفه عباسی موسی الهادی شهر جدیدی به نام مدینه موسی در کنار حجاج تأسیس کرد. وی رستم آباد را در نزدیکی آن خرید و آن را به عنوان وقف به نفع شهر جدید تعیین کرد. آزاده او مبارک، ترک نیز در سال (176 هجری قمری) شهر جدیدی در قزوین بنا کرد که به نام خود مبارکآباد نامیده شد.
رزرو هتل در رشت و اقامت در هتل صبوری رشت تجربه ای دلپذیر و فراموش نشدنی را در خاطراتتان ثبت خواهد کرد.