سمنان مرکز استان سمنان، بر روی مخروط آبرفتی نهر گلرودبار در شمال مرکزی ایران، 216 کیلومتری شرق تهران و 640 کیلومتری غرب مشهد واقع شده است. سمنان با جمعیتی بالغ بر 185129 نفر پرجمعیت ترین شهر استان سمنان و مرکز آن است. این شهر همچنین مرکز زبان سمنانی، زیرشاخه ای از زبان های ایرانی که در شمال صحبت می شود، و محل زندگی اقوام سمنانی است.

سمنان دارای فعالیت های تفریحی متنوع، اماکن تاریخی و مذهبی، جشنواره ها، باغ ها و پارک ها، مراکز آموزش عالی و فرهنگ سمنانی است. این شهر به عنوان پایتخت فرهنگی و سیاسی استان سمنان است. سوغاتی های اصلی شهر گل نرگس، شیرینی شیرمال، کلوچه، گلیم فرش و نان کوتاه است.

نام سمنان در خط فارسی

نظریه های متعددی وجود دارد که به دنبال تبیین ریشه نام سمنان هستند.

سمنان شهری باستانی پیش از زرتشتی بود که مردم محلی در آن به بت پرستی می پرداختند. مذهب آنها ثمینه نامیده می شد و از این رو سمنان نامیده شد.

سمنان یک تأسیسات مدنی باستانی توسط سکاها، مردمی ایرانی بود که نام شهرک خود را سکانان گذاشتند.

نظریه ای که توسط خود مردم محلی ارائه شده است، ادعا می کند که اولین ساکنان سمنان دو تن از فرزندان حضرت نوح به نام های سیم النبی و لام النبی بوده اند و شهرک آنها به نام سیملم معروف شده است. مردم محلی معتقدند با گذشت زمان نام سیملم به سمنان تبدیل شد.

سمنان توسط شخصیت اسطوره ای طهمورث تأسیس شد و نام شهر خود را ثمینا گذاشت.

زبان منطقه باستانی به سامان نان معروف بود و شهر این مردم نام زبان آنها را به خود گرفت.

نام سمنان از عبارت سا ما نان گرفته شده است که گمان می‌رود یک شیوه فارسی فاسد برای گفتن «سه ماه نان» باشد. این عبارت به سنت زنان سمنانی در پختن نان سه ماهه در یک روز برمی گردد.

جغرافیا

شهر سمنان بر روی مخروط افکنه‌ای در ارتفاع 1138 متری از سطح دریا واقع شده و دامنه‌های جنوبی رشته‌کوه‌های البرز و دشت وسیع کویری در جنوب شهر را فرا گرفته است. نهر گلرودبار که از کوه‌های شمال شهمیرزاد آغاز می‌شود، در طول تاریخ منبع مطمئنی از آب برای مصارف شهری و کشاورزی را فراهم کرده است. روش های آبیاری از قدیم الایام به مردم سمنان امکان نوشیدن آب سالم، پرورش دام از جمله گاو و گوسفند و کشت محصولات متنوع را می داد.

اقلیم

سمنان دارای آب و هوای گرم بیابانی  است که با آب و هوای سرد کویری بر اساس طبقه بندی اقلیمی کوپن هم مرز است. این شهر هر سال از چهار فصل سنتی زمستان، بهار، تابستان و پاییز لذت می برد.

فصل باران از آذرماه شروع می شود و تا ماه اردیبهشت ادامه دارد، با این حال، بارندگی در طول فصل باران به طور کلی بسیار کم است. در برخی از زمستان‌ها، کولاک‌های پر رطوبت از کوه‌های البرز به سمت شمال شهر پایین می‌آیند و در یک بازه زمانی بیست و چهار ساعته چندین سانتی‌متر برف می‌بارند. در نتیجه موقعیت شهر در میان دشت بیابانی باز، بسیاری از روزهای زمستانی تحت تسلط باد سرد و تند است که اغلب یک عامل بادگیر قوی ایجاد می کند که باعث می شود شهر بسیار سردتر از دمای واقعی هوا باشد. بر اساس آمار هواشناسی کشور، سمنان سالانه حدود 48 روز را تجربه می کند که دمای هوا به زیر صفر می رسد.

بهار با دمای معتدل تا گرم روز و شب های سرد تا خنک مشخص می شود.

تابستان ها اغلب در طول روز گرم و در شب نسبتاً گرم است. ماه های تابستان بسیار خشک و تنها با مقدار کمی باران باقی می مانند. گهگاه رطوبت دریای خزر از البرز مرتفع عبور می کند. با مقدار مناسب گرما و رطوبت، ممکن است طوفان رعد و برق در ساعات بعد از ظهر و عصر ایجاد شود. اگرچه میزان بارندگی کم است، اما این طوفان‌های رعد و برق اغلب بادهای شدید و تند با اصابت رعد و برق مکرر ایجاد می‌کنند.

با رزرو هتل در رشت و اقامت در هتل صبوری رشت لذت سفری بینظیر را در خاطراتتان ثبت کنید.