در سال 765 (ه.ش) اصفهان تسلیم تیمور، فرمانده جنگی ترک و مغول شد. شهر که در ابتدا با رحمت نسبی برخورد کرد، با کشتن باجگیران و برخی از سربازان تیمور، علیه مالیات‌های تنبیهی تیمور قیام کرد. تیمور در قصاص دستور قتل عام ساکنان شهر را صادر کرد و سربازانش 70000 شهروند را کشتند. یک شاهد عینی بیش از 28 برج را شمارش کرد که هر برج از حدود 1500 سر ساخته شده بود.

اصفهان در دوره صفویه (879-1114) اهمیت خود را بازیافت. عصر طلایی این شهر در سال 976 آغاز شد، زمانی که فرمانروای صفوی عباس اول ایران آن را پایتخت خود کرد و آن را به یکی از بزرگترین و زیباترین شهرهای جهان در قرن هفدهم بازسازی کرد. در سال 976 عباس اول پایتخت خود را از قزوین به اصفهان مرکزی منتقل کرد. او سیاست هایی را برای افزایش مشارکت ایران در تجارت جاده ابریشم معرفی کرد. صنعتگران ترک، ارمنی و فارس به زور در شهر اسکان داده شدند تا رونق آن را تضمین کنند. کمک های آنها به نشاط اقتصادی شهر احیا شده، پس از زیان های قبلی به عثمانی ها و قبایل قزلباش، از بازیابی شکوه و اعتبار صفویان حمایت کرد، و آغاز عصر طلایی برای شهر، زمانی که معماری و فرهنگ ایرانی شکوفا شد.

به عنوان بخشی از اسکان اجباری مردم از داخل امپراتوری عباس توسط عباس، در زمان سلطنت عباس، 300000 ارمنی (عمدتاً از جوغه) در اصفهان اسکان داده شدند. محله ای جدید برای این ارامنه ساکن جلفای قدیم، و به این ترتیب محله ارامنه اصفهان جلفا نو (امروزه یکی از بزرگترین محله های ارامنه در جهان) نامیده شد.

در قرن 11 و 12 هزاران تبعیدی و مهاجر از قفقاز در این شهر ساکن شدند. در پی توافقی بین شاه عباس اول و تبعه گرجی اش تیموراز اول کاختی («تهمورس خان») که به موجب آن شاه عباس اول به اسلام گروید و تسلیم حکومت صفوی شد در ازای اینکه به او اجازه داده شود به عنوان والی (والی) منطقه حکومت کند. پسری که به عنوان داروضا (بخشدار) اصفهان خدمت می کند. او را گروهی از سربازان همراهی می‌کردند، که برخی از آنها مسیحیان ارتدوکس گرجی بودند.دربار سلطنتی اصفهان تعداد زیادی غلامان گرجی و همچنین زنان گرجی داشت. گرچه آنها به دو زبان فارسی و ترکی صحبت می کردند، اما زبان مادری آنها گرجی بود. اکنون این شهر دارای مناطقی از تبار گرجی، چرکس و داغستانی بود. انگلبرت کامپفر، که در سال‌های 1062–1063 در ایران صفوی سکونت داشت، تعداد آنها را 20000 نفر تخمین زد.

در زمان سلطنت عباس اصفهان در اروپا شهرت یافت و بسیاری از مسافران اروپایی مانند ژان شاردن از بازدیدهای خود از این شهر گزارش دادند. رونق این شهر ادامه داشت تا اینکه در سال 1100 توسط مهاجمان افغان غارت شد و در زمان کاهش قابل توجه نفوذ صفویه. پس از آن، اصفهان از اهمیتی کاسته شد و اوج آن انتقال پایتخت به مشهد و شیراز در دوره افشاریه و زند بود تا اینکه سرانجام در سال 1102 توسط آقا محمدخان، بنیانگذار سلسله قاجاریه، به تهران منتقل شد.در اواخر قرن سیزدهم تلاش هایی برای حفظ برخی از بناهای مهم باستان شناسی اصفهان انجام شد. کار توسط محمدحسین خان در زمان فتحعلی شاه آغاز شد.

با رزرو هتل در رشت و اقامت در هتل صبوری رشت تجربه ای به یاد ماندنی از سفر را برای خود به ارمغان بیاورید.