پس از یک دوره مدیریت عمان در قرن نوزدهم، این جزیره قبل از اینکه در سال‌های آخر قرن بیستم توسعه پیدا کند، جزیره ماهیگیران کم سکنی باقی ماند.

جزیره اورموز 42 کیلومتر مربع مساحت دارد. روی سطح آن توسط سنگ های رسوبی و لایه هایی از مواد آتشفشانی پوشیده شده است. بلندترین نقطه جزیره حدود 186 متر از سطح دریا ارتفاع دارد. به دلیل کمبود بارندگی، خاک و آب شور است. متخصصان به ارقام درختان حرا سفید یا هارا کمک کرده اند تا در آب و هوا رشد کنند. مهندسان ایرانی به دلیل کمبود آب شیرین اقدام به احداث خط لوله آب از سرزمین اصلی کرده اند. سواحل زیادی در سراسر جزیره وجود دارد.

اخرای مایل به قرمز در این جزیره و سواحل آن که بومیان آن را گولک می نامند، برای مصارف هنری و آشپزی مورد بهره برداری قرار گرفته و گردشگران را نیز به خود جذب می کند. تخریب ناشی از استفاده بیش از حد از اخراء منجر به اقدامات وزارت محیط زیست برای حفاظت از آن شده است.

سنگ‌ها نشان می‌دهند که در طی هزاران سال که جزیره هرمز به تدریج از آب بیرون آمد، به اشکال مختلف فرسایش یافت. قدمت زمین شناسی جزیره هرمز حدود 600 میلیون سال و عمر خارج از آب آن حدود 50 هزار سال است.با چند صد متر پیاده روی تا ساحل، به گونه ای که شن های نقره ای توجه را به خود جلب می کند، صخره ها به اشکال مختلف دیده می شوند که هر کدام به یک حیوان، کله گوسفند، مرغ و اژدهایان مختلف تشبیه شده است.

جزیره هرمز دارای خاک زمینی غنی از خاک اکسید آهنی قرمز به نام گلاک است که نه تنها یک ماده معدنی ارزشمند برای مصارف صنعتی است، بلکه مردم محلی از آن به عنوان ادویه در غذاهای خود مانند سس، مربا و ... استفاده می کنند.قرار گرفتن کوه در خط ساحلی، ساحل قرمز خاص و امواج قرمز دریا را به منظره ای غیرقابل دیدن تبدیل می کند. علاوه بر این، با قدم زدن در امتداد ساحل، با قسمت هایی روبرو می شوید که شن و ماسه با ترکیبات فلزی می درخشد.

جزیره هرمز مجموعه ای از درختان شگفت انگیز حرا با آبراه های زیبا و پرندگان وحشی با طبیعت بکر خود منبع بزرگی برای گردشگران است و هر ساله افراد زیادی برای تماشای این مناظر زیبا به جزیره هرمز می آیند. گیاهان حرا در ائوسن و الیگوسن ایجاد می شوند، جنگل دریایی یکی از شگفت انگیزترین عناصر خلقت در جهان است. درختانی که در ناحیه جزر و مد آب شور زندگی می کنند. عجیب‌تر این است که گاهی اوقات، بیشتر آنها در زیر آب شور دریا فرو می‌روند اما همچنان به حیات خود ادامه می‌دهند. سواحل جنوبی ایران به آب دریای خشک و شور معروف است. اما نکته شگفت انگیز این منطقه علفزار است که بدون نیاز به آب شیرین تازه رشد می کند. در داستانی این گیاه افسانه ای از اشک های آدم رشد کرده است.

موزه دکتر نادعلیان در جزیره هرمز که با نام موزه و گالری احمد نادعلیان در جزیره هرمز نیز شناخته می شود، آثار احمد نادعلیان را نشان می دهد که آثار او در گالری های بین المللی به نمایش درآمده است. پروژه‌های هنری محیطی او شامل حکاکی‌های صخره‌ای است، و نه تنها کارهای او، بلکه زنان بومی محلی، استخوان‌های موجودات دریایی در موزه او به نمایش گذاشته شده است، و عروسک‌های ساخته شده از مواد بازیافتی.این موزه در اسفند ماه 1387به عنوان مرکز هنری بهشت ایجاد شد و در سال 1390 به نام فعلی خود تغییر نام داد. همچنین در این زمان، ورودی آن با الهام از معماری محلی دوباره طراحی شد.

با رزرو هتل در رشت و اقامت در هتل صبوری رشت, لحظاتی به یاد ماندنی از سفر به این شهر زیبا برای خود رغم بزنید.