میمند روستایی است در دهستان میمند، از توابع بخش مرکزی شهرستان شهربابک، استان کرمان، ایران. بر اساس سرشماری سال 2006، جمعیت آن 673 نفر در 181 خانوار بوده است.

میمند روستایی باستانی است که در نزدیکی شهرستان شهربابک در استان کرمان ایران قرار دارد. اعتقاد بر این است که میمند اقامتگاه اولیه انسان در فلات ایران بوده و قدمت آن به 12000 سال پیش باز می گردد. بسیاری از ساکنان در 350 خانه حفر شده در میان صخره ها زندگی می کنند که برخی از آنها به مدت 3000 سال سکونت داشته اند. حکاکی های سنگی نزدیک به 10000 سال در اطراف روستا یافت می شود و ذخایر سفالی نزدیک به 6000 سال گواه سابقه طولانی استقرار در محل روستا است.

در مورد پیدایش این بناها دو نظریه ارائه شده است: طبق نظریه اول، این روستا توسط گروهی از قوم آریایی در حدود 800 تا 700 سال قبل از میلاد ساخته شده است. و همزمان با دوران مادها. این احتمال وجود دارد که سازه های صخره ای میمند برای مقاصد مذهبی ساخته شده باشد. پرستندگان میترا بر این باورند که خورشید شکست ناپذیر است و همین امر باعث شد که کوه ها را مقدس بدانند. از این رو سنگ تراش ها و معماران میمندی اعتقادات خود را در ساخت خانه های خود بیان کرده اند. بر اساس نظریه دوم قدمت این روستا به قرن دوم یا سوم هجری می رسد که در دوران اشکانیان قبایل مختلف جنوب کرمان به جهات مختلف مهاجرت کردند. اگرچه، این نظریه ها با داده های ذخایر کشف شده 12000 سال پیش مطابقت ندارند، که این مکان را به حدود 10000 سال قبل از میلاد می برد. این قبایل با ساختن سرپناه های خود که به مرور زمان به خانه های موجود تبدیل شد، مکان های مناسبی برای زندگی یافتند و در آن مناطق ساکن شدند. وجود مکانی معروف به دژ میمند در نزدیکی روستا که در آن بیش از 150 استخوان مربوط به دوره ساسانی در آن یافت شده است، این نظریه را تقویت می کند.

شرایط زندگی در میمند به دلیل خشکی زمین و دمای بالا در تابستان ها و زمستان های بسیار سرد بسیار سخت است.

در سال 2005، میمند جایزه بین المللی ملینا مرکوری یونسکو-یونان را برای حفاظت و مدیریت مناظر فرهنگی (حدود 20000 دلار) دریافت کرد. در 4 جولای 2015، این روستا به فهرست میراث جهانی یونسکو اضافه شد.

اتاق‌های میمند نیز مانند کندوان (یکی دیگر از روستاهای صخره‌ای شمال غرب آذربایجان شرقی با قدمتی حدود 700 سال) با دست از سنگ‌های آتشفشانی تراشیده شده‌اند. به لطف شومینه های سنگی روباز در ایوان ها، دود ناشی از آتش سقف ها و دیوارها را پوشانده و دوده سیاه غلیظی ایجاد می کند که نه تنها از فرو ریختن سنگ جلوگیری می کند، بلکه از پشه ها و سایر حشرات نیز جلوگیری می کند.

پایداری برای مردم محلی مهم است و به همین دلیل است که آنها در کنار طبیعت زندگی می کنند و سه بار در سال مهاجرت می کنند و تقریباً چهار ماه را در هر مکان سپری می کنند. آنها ماه های زمستان را در غارهای میمند، مرکز چشم انداز فرهنگی، سپری می کنند. در فصل بهار در یک منطقه دشتی مناسب برای دامداری به جنوب مهاجرت می کنند. در اینجا نیز بادام وحشی برداشت می کنند. در ماه‌های گرم تابستان و اوایل پاییز، بار دیگر به باغ‌های شمال معروف به آبادی می‌روند و در آنجا پسته وحشی، گلابی، انگور، گردو و زیتون وحشی/زیتون ایرانی و غیره برداشت می‌کنند.

رزرو هتل در رشت و اقامت در هتل صبوری رشت لحظاتی خوش و به یادماندنی برایتان خواهد داشت.