رمزگشایی از روند واقعی فتح قم توسط اعراب از منابع موجود عربی دشوار است. به گفته بلحوری، اولین فتح آزمایشی قم در سال 23/644 توسط ابوموسی اشعری پس از چند روز جنگ صورت گرفت (اگرچه مسیر ابوموسی از طریق غرب ایران، به روایت بلحوری، تا حدودی گیج کننده به نظر می رسد). مشخص نیست مدافعان قم چه کسانی بودند. احتمالاً فرار اشراف ساسانی و سربازان محلی که از نبردهای بزرگ علیه اعراب بازگشته بودند، هسته اصلی مقاومت را تشکیل می دادند. این منطقه تا 60 سال پس از فتح اولیه تا حد زیادی دست نخورده باقی ماند و احتمالاً از اصفهان اداره می شد.

اولین اسکان دائمی عرب‌نشینان در قم در زمان شورش‌های مختار ثقفی و در زمانی که گروه های کوچکی از پناهندگان به آنجا نقل مکان کردند و قم نیز تحت تأثیر نبرد بین قدرت اموی و شورشیان قرار گرفت

گام تعیین کننده برای توسعه شهری بعدی قم زمانی رخ داد که گروهی از اعراب اشعری به این منطقه آمدند. این اشعری ها از یمن سرچشمه گرفتند و اولین شخصیت مهم در میان آنها، اولین فاتح منطقه قم، ابوموسی اشعری نامبرده بود. عبدالله بن. سعد و احواص بن. سعد از نوادگان برادرزاده ابی موسی و رهبری گروه اشعریان بود که از کوفه به منطقه قم مهاجرت کردند. دقیقاً مشخص نیست که چرا آنها مهاجرت کردند، اما ممکن است مخالفت کلی با خاندان بنی امیه نیز باشد. یکی از عناصر اصلی تماس اولیه با نجیب ایرانی زرتشتی پیشرو یزدانفدار بود.

از آنجایی که اعراب برای گله های بزرگ گاو خود به مرتع زیادی نیاز داشتند و از ایرانیان محلی بسیار ثروتمندتر بودند، به آرامی شروع به خرید زمین و تصرف روستاهای بیشتری کردند. گام تعیین کننده برای کنترل منطقه، حذف طبقه اشراف محلی فارس بود که پس از مرگ یزدانفدار صورت گرفت. هجرت و متعاقب آن سکونت و فعالیت های ساختمانی منجر به ادغام شش روستای اولیه در محدوده قم به یک مجتمع شهری شد که احتمالاً در عرض دو نسل پس از اولین آمدن اعراب اتفاق افتاد.

اگرچه نام چند فرماندار و مالیات آنها از زمان پس از استقلال اداری شناخته شده است، اما مرگ فاطمه بنت موسی، خواهر امام هشتم شیعیان علی الرضا در این شهر ثابت شد. برای تاریخ متاخر قم از اهمیت بالایی برخوردار است. فاطمه بنت موسی هنگام تعقیب برادرش به خراسان، منطقه ای در شمال ایران، درگذشت. محل دفن او از سال 869 تا 70 به ساختمانی تبدیل شد که به مرور زمان به پناهگاه باشکوه و مهم اقتصادی امروزی تبدیل شد.

در سال 26-825 شورش بزرگی علیه مقررات مالیاتی خلافت در قم آغاز شد. علت آن امتناع خلیفه مأمون از پایین آوردن مالیات سالانه همان طور که در ری انجام داده بود، بود. رهبری این شورش را یکی از اشعری به نام یحیی بن عمران بر عهده داشت و معتقد بود که نباید به حاکم غیرقانونی مالیات پرداخت. یحیی توسط سپاهیان فرستاده خلیفه کشته شد و شهروندان به سختی مجازات شدند. مالیات ها از 2 میلیون به 7 میلیون درهم افزایش یافت. دو سال بعد، 700000 درهم مالیات توسط والی اشعری علی بن عیسی افزایش یافت، که متعاقباً به دلیل طرد شدید ساکنان قم، برکنار شد. اما در سال 833 علی (علیه السلام) به مقام والی بازگشت و بدهی های مالیاتی را که خلیفه بر عهده او گذاشته بود، به زور دریافت کرد. او بخش‌هایی از قم را ویران کرد و یکی از شورشیان تحت تعقیب را به مقامات خلیفه در زمان معتصم سپرد. بین سالهای 839 تا 42 دو ارزیابی مالیاتی متناقض در شرایط آشفته انجام شد که مبلغی بالغ بر 5 میلیون درهم بود. اسامی افراد درگیر باقی مانده است.

رزرو هتل در رشت و اقامت در هتل صبوری رشت خاطراتی دلنشین و به یاد ماندنی برای تان خواهد ساخت.