سنت های نوروزی در سمنان
جشن های نوروزی در شهر سمنان کمی متفاوت است. از آغاز اسفند ماه شمسی ایرانی (اسلامی) مردی سرخ پوش با صورت سیاه زغالی معروف به حاجی فیروز در بازارهای سمنان بر اسبی چوبی می نشیند که با منسوجات تزئین شده است. او به مردم تبریک می گوید و در ایجاد محیط تعطیلات مشارکت می کند. او به زبان سمنانی می خواند: ارباب ای منی سومبولی بالایکم، ارباب ای منی سربالایی هی کن، ارباب ای منی بزبوز قندی، ارباب ای منی چرا نمی خندی.
با نزدیک شدن به عید نوروز، بسیاری از مجریان چهره های خود را با زغال سیاه می کنند و به جشن ها می پیوندند. یکی دیگر از جنبههای جالب جشنهای نوروزی، اجتماعات گسترده زنان است که در آن با خدا عهد میبندند تا دستههای بزرگ سمنو برای فقرا بپزند.
غذاهای سمنانی
مردم سمنان غذاها و غذاهای مخصوص سمنان زیادی دارند. برخی از مواد رایج مورد استفاده در غذاهای سمنانی شامل عصاره انار، گردوی تازه شهمیرزاد انواع سبزی و سبزی که در فارسی به سبزیجات معروف است و اخیراً سیب زمینی است. غذاهای سمنانی در مقایسه با ترجیحات عمومی آشپزی تهران کمی ترش و تند هستند. در واقع یک ضرب المثل قدیمی در بین مردم محلی وجود دارد که می گوید: سمنان آنقدر غذا دارد که همسری از این شهر می تواند برای هر شب سال غذای متفاوتی بپزد.
برخی از غذاهای معروف عبارتند از: چلو گشت، سبزی پلو، و خورشت اسفناج و گردو , سمنانیها به انواع نانها مانند شیرمال، نان کوتاه (کاموچ) و کلوچه نیز علاقه زیادی دارند. در زبان سمنانی به نانی که در تنور پخته می شود «نون» می گویند، در حالی که به نانی که به روش های دیگر تهیه می شود «سودجه» می گویند.
زبان فارسی زبان رسمی جمهوری اسلامی ایران و در نتیجه در داخل شهر سمنان است. هر باسواد سمنانی می داند چگونه به زبان فارسی ارتباط برقرار کند.
گویش سمنانی
این شهر همچنین زبان خاص خود را دارد که به فارسی زبان «زبان سمنانی» یا در زبان مردم محلی سمنانی «سمانی زفون» میگویند. قانون اساسی ایران استفاده از گویشها و زبانهای منطقهای را به رسمیت میشناسد و استفاده از آنها را بعد از زبان فارسی مجاز میداند.
بر اساس کتاب فرهنگ لغت گویش باستانی سمنانی، سمنان به طور سنتی زبان خاص خود را داشته است. این کتاب بیش از 12000 کلمه متعلق به این زبان را جمع آوری کرده است. مردم محلی زبان خود را سمانی می نامند. بیشتر نسل های قدیمی و برخی از نسل های جوان شهر هنوز به این زبان می دانند و ارتباط خود را حفظ می کنند. با این حال، اکثر نسلهای جوان به دلیل تحصیل و تحصیل به زبان فارسی، به زبان سمانی ارتباط برقرار نمیکنند.
شعر
شعر مهم ترین شکل ادبی شهر سمنان به ویژه از نظر ارزش فرهنگی آن است. سمنانی ها سهم زیادی در شعر آنها داشته اند. آنها از شعر برای بیان احساسات، فلسفه، سیاست و غیره و همچنین حفظ زبان بومی سمنی استفاده می کنند. سایر آثار شعری تمایل به خدا و طبیعت دارند. همچنین کتاب های بسیاری مملو از شعر سنتی منتشر شده است. شاید معروف ترین آنها گفته های مامان باشد. دو شاعر معروف سمنانی ذبیح الله عندلیبه و رحیم معماریان هستند. متن زیر گزیده ای از شعری از رحیم معماریان به زبان سمنانی درباره بهار است.
با رزرو هتل در رشت و اقامت در هتل صبوری رشت خاطراتی شیرین در رشت زیبا ثبت کنید.