تبریز شهری در شمال غربی ایران است که مرکز استان آذربایجان شرقی است. این شهر ششمین شهر پرجمعیت ایران است. در دره رود قورو در منطقه تاریخی آذربایجان ایران بین پشته های بلند مخروط های آتشفشانی در کوه های سهند و عینالی، ارتفاع تبریز بین 1350 تا 1600 متر از سطح دریا است. این دره به دشتی باز میشود که شیب ملایمی به سمت سواحل شرقی دریاچه ارومیه در ۶۰ کیلومتری غرب میرود. تبریز با زمستانهای سرد و تابستانهای معتدل یکی از ییلاقات به شمار میرود. این شهر در مهرماه 1394 توسط شورای جهانی صنایع دستی به عنوان شهر جهانی فرش بافی نامگذاری شد و از سوی سازمان همکاری اسلامی به عنوان شهر نمونه گردشگری در سال 1397 نامگذاری شد.
تبریز با بیش از 1.7 میلیون نفر (1395) جمعیت، بزرگترین قطب اقتصادی و کلان شهر در شمال غرب ایران است. جمعیت آن دو زبانه است و به زبان آذربایجانی و فارسی صحبت می کنند. تبریز قطب بزرگ صنایع سنگین خودروسازی، ماشینابزار، پالایشگاهها، پتروشیمیها، نساجی و صنایع تولید سیمان است. این شهر به خاطر صنایع دستی از جمله فرش دستباف و جواهرات شهرت دارد. شیرینی های محلی، شکلات، خشکبار و غذاهای سنتی تبریزی در سراسر ایران به عنوان یکی از بهترین ها شناخته می شوند. تبریز همچنین مرکز دانشگاهی و مکانی برای برخی از معتبرترین مؤسسات فرهنگی شمال غرب ایران است.
تبریز دارای آثار تاریخی بسیاری است که نمایانگر گذار معماری ایران در طول تاریخ عمیق آن است. بیشتر محوطه های تاریخی حفظ شده تبریز متعلق به دوره ایلخانی، صفویه و قاجاریه است. از جمله این مکان ها، بازار بزرگ تبریز است که در فهرست میراث جهانی ثبت شده است. از اوایل دوران مدرن، تبریز در توسعه، حرکت و اقتصاد سه منطقه همجوار خود نقش اساسی داشت. یعنی قفقاز، آناتولی شرقی و ایران مرکزی. در دوران معاصر این شهر نقشی حیاتی در تاریخ ایران داشت. به عنوان نزدیک ترین مرکز کشور به اروپا، بسیاری از جنبه های مدرنیزاسیون اولیه در ایران از تبریز آغاز شد. قبل از واگذاری اجباری سرزمین های قفقاز قاجاریه به روسیه امپراتوری، در پی دو جنگ روس و ایران در نیمه اول قرن نوزدهم، تبریز در خط مقدم حکومت ایران بر سرزمین های قفقازی خود قرار داشت. این شهر تا سال 1304 اقامتگاه سنتی ولیعهد قاجار بود.
بر اساس برخی منابع از جمله دایره المعارف بریتانیکا، نام تبریز از تپ ریز ("جریان گرم") ناشی از چشمه های آب گرم فراوان در این منطقه گرفته شده است.منابع دیگر ادعا میکنند که در سال 246 پس از میلاد، تیریدات دوم پادشاه ارمنستان، برای انتقام مرگ برادرش، اردشیر اول امپراتوری ساسانی را دفع کرد و نام شهر را از شاهستان به توریس تغییر داد. در سال 297 پس از میلاد، پایتخت تیریدات سوم، پادشاه ارمنستان شد. با این حال، این داستان منشأ مردمی دارد و هیچ منبع باستانی چنین رویدادی را ثبت نکرده است. این بر اساس گزارش واردان آرولتسی، مورخ ارمنی قرن سیزدهم است. بر این اساس، نام تاریخی ارمنی شهر تاورژ (به ارمنی: Թաւրէժ، رومی: T'avrēž) بوده است.
تاریخ ایران کمبریج به ارتباط بین «دژ باستانی تاروی تارمکیسا» (یا تاروی تاروکیسا) که در قرن هشتم قبل از میلاد وجود داشت، و شهر تبریز با تاریخ باستانشناسی ایران اثر ارنست امیل هرتسفلد نیز مستقیماً «Tarwakisa» را با تبریز یکی میداند. با این حال، برخی از محققین بر این باورند که تبریز را شاید بتوان نامی پیش از ایران دانست.
با رزرو هتل در رشت و اقامت در هتل صبوری رشت خاطراتی فراموش نشدنی, برای خود و دوستانتان بسازید.