در آذر 1302، ارتش کوچک شاه (حدود 2500 نفر) به سمت خرم آباد پیشروی کرد، اما ستون اول آن توسط ایل بیروانوند به طور کامل محو شد و اسلحه و مهمات آنها غارت شد. ستون دوم موفق به شکستن محاصره خرم آباد شد و با استقبال مردم محلی از آنجایی که طوایف در مناطق زمستانی خود دور از شهر بودند، قرار گرفت. ایالت جدید مردم محلی را به عنوان مقامات منصوب می کرد، از جمله قدرتمندترین مرد لرستان که به فرمانداری ولسوالی ترهان منصوب شد و از شیرمحمدخان از قبیله سگوند به عنوان مشاور والی و ارتش خواسته شد. سران بهاروند برای جلوگیری از هر گونه درگیری بین ارتش و طوایف تلاش زیادی کردند، اما سرلشکر احمدی با اعدام هایی که منجر به خونریزی و تداوم درگیری ها شد، پیش رفت. هم رهبران شورشی بیرانوند و هم سران طوایف که از شاه علیه بیرانوند حمایت کرده بودند اعدام شدند. در نتیجه ایل بیرانوند دوباره شورش کردند در حالی که سایر طوایف با وجود بی اعتمادی به دولت جدید از ادامه رویارویی اجتناب کردند. قبایل دیگری که شورش کردند، قبیله کرد چگینی و رومی بودند. آنها با جنگیدن، شکست دادن و غارت ارتش موفق بودند. این خبر خشم ژنرال شاه بختی را برانگیخت که تصمیم گرفت نیروی خود را به منطقه بفرستد، اما افرادش هرگز به خرم آباد نرسیدند زیرا چگینی ها او را گرفتند و کتک زدند و به علاوه حدود 120 نفر از افرادش را کشتند.

 شکست و تحقیر ارتش به بیرانوندها رسید که پس از آن به حمله یکپارچه ایلی علیه ارتش اصرار کردند و از طوایف پاپی، بهاروند، چگینی و نیمی از طایفه جودکی حمایت شدند. این طوایف در اواخر اردیبهشت 1323 به طور جمعی به خرم آباد حمله کردند و ارتش را به داخل قلعه های شهر راندند، زیرا با مهمات گرفته شده توسط ایلات دوباره تلفات زیادی متحمل شدند. پس از آن طوایف شهر را به مدت 38 روز محاصره کردند که سردار شاه بختی را مجبور کرد به برکت شاه به بروجرد عقب نشینی کند. با این حال، رهبر سگوندها ژنرال را متقاعد کرد که به دلیل نابودی ارتش عقب نشینی نکند و خاطرنشان کرد که قبایل به دلیل کمبود مهمات و کمبود آذوقه نمی توانند برای مدت طولانی بجنگند. در این دوره ارتش از حمایت بی پایان مردم خرم آباد برخوردار شد. در خرداد 1342، سپهبد احمدی با ارتش خود به خرم آباد اعزام شد و جنگ با عشایر را آغاز کرد اما نتیجه ای نداشت. در زمان محاصره، رایزنی هایی بین ایل و ایالت برای پایان دادن به درگیری صورت می گرفت و ایل بهاروند اولین طایفه ای بود که به دلیل اختلاف بر سر توپ های تسخیر شده و سایر موارد از اتحاد ایلی خارج شد. جودکی، پاپی و چگینی نیز با پیروی از این اقدام، ایل بیرانوند را مجبور به عقب نشینی کردند. فتح بعدی لرستان را به اتحاد شاه با برخی از طوایف فداکار نسبت می دهند. رضاشاه در تابستان 1303 به لرستان سفر کرد که قصد حمله به خوزستان را داشت و طوایفی از جمله سگوند بدون هیچ حادثه ای با ارتش وارد دزفول شدند.

رزرو هتل در رشت و اقامت در هتل صبوری رشت خاطراتی بی نظیر برایتان به ارمغان می آورد.