لرستان با موفقیت در امپراتوری های هخامنشی، اشکانی و ساسانی ادغام شد. بخش‌هایی از این منطقه در طول تهاجمات اعراب، سلجوقیان و مغول‌ها توانستند مستقل بمانند. از نظر فنی، اصطلاح «برنز لرستان» معمولاً فقط به اشیای برنزی متأخر اطلاق می‌شود، اگرچه شباهت‌های زیادی با هم دارند. اشیاء مفرغی اولیه در دوره عیلام ساخته شده است.

آقا محمدخان قاجار قاجار از دشمنان سرسخت مردم لرستان بود و این خاندان سیاست تفرقه بینداز و حکومت کن (تفرقه افکنی) را برای منطقه ای که طوایف را در مقابل یکدیگر قرار می دادند، به کار می بردند. زمانی که آغا محمد خان با غلبه بر سلسله زند، بر ایران مسلط شد، فرمانداران غیر محلی، شاهزادگان و شخصیت های دیگری را که هرگز بومی لرستان نبودند، برگزید. به علاوه، استانداران لرستان هرگز نیروهای مسلح کافی برای حفظ نظم و اخذ مالیات در اختیار نداشتند. سلسله قاجار در نهایت تأثیر مخربی بر لرستان از جمله بر تمامیت ارضی، انحطاط اقتصادی، بی ثباتی سیاسی، کاهش جوامع مستقر و افزایش عشایر شبانی خواهد داشت. عشایری شبانی افزایش یافت زیرا قاجارها قادر به حفظ نظم و قانون نبودند، که به نوبه خود استقلال ایلی و خود تعیین سرنوشت ایلی را تقویت می کرد، در حالی که به این معنی بود که جمعیت مستقر باید خودشان از جان و مال خود محافظت می کردند. در این دوره، قبایل چوپان عشایری زمین‌های تاج و زمین‌های متعلق به شهرنشینان را تصاحب می‌کردند و جمعیت ساکن روستایی را که کنترلی بر املاک و محصولات کشاورزی خود نداشتند، مجبور می‌کردند یا به عشایر دامداری بپیوندند یا روستاهای خود را ترک کنند. دشت خرم آباد را ایل بهاروند تصرف کردند. سیسیل جی ادموندز در بازدید از منطقه در سال 1296 خاطرنشان کرد که خرم آباد تنها شهر استان است و همه روستاها ویران یا متروک شده اند. هنگامی که راولینسون در سال 1215 از این منطقه بازدید کرد، خاطرنشان کرد: "پس از صبحانه سوار بر خرم آباد، در فاصله 5 مایلی از دامنه تپه ها، از طریق منطقه ای غنی از کشت و کار مملو از روستاها و باغ ها رفتم".

تأسیس ایران پهلوی توسط رضاشاه در دهه 1299 مستلزم تغییر در روابط سنتی بین دولت و مردم محلی بود. این تقاضا برای تغییر منجر به جنگ در بهار 1922 و متعاقباً انقیاد مردم محلی شد. بسیاری از سران طوایف در حالی که از حمایت مردم شهری همراه با سران طوایف سگوند و بهاروند برخوردار بودند، نسبت به بازگشت قدرت دولتی به لرستان تردید داشتند. شاه در سال 1924 در بیانیه ای خطاب به عشایر لرستان اظهار داشت که دامداری عشایری را با وحشی گری و شیوه زندگی قبیله ای را مانعی در برابر نوسازی و پیشرفت می داند. فتح لرستان هرج و مرج برای شاه از نظر اقتصادی، سیاسی، نظامی و نمادین اهمیت داشت و راه را برای فتح خوزستان توسط دولت هموار می کند. هیچ منبع موثقی در مورد تصرف لرستان وجود ندارد و هیچ اشاره ای به جنایات مردم محلی و کمک برخی اقوام به شاه نشده است. بیرانوند لکی زبان دردسرسازترین طایفه برای دولت بود و در اواخر بهار 1301 در دشت سیلاخور نزدیک بروجرد رویارویی بین ایل و ایالت روی داد. سایر طوایف به دلیل تشتت با نیروهای پهلوی مقابله نکردند، در حالی که فرماندار لرستان معتقد بود که مقابله با شاه برای او ناشایست است زیرا او نماینده ایالتی بود. با این وجود، او از حکومت شاه بر لرستان که از نظر او یک قزاق پست می‌دانست، حمایت نکرد.

با رزرو هتل در رشت و اقامت در هتل صبوری رشت, خاطراتی بی نظیر را برای خود به ثبت برسانید.