هنرمند در کارگاه های مخصوص برای انجام کار خود، "گلدوزی" یک قلاب, قلاب بافی (قلاب، سوزان) را برمی‌دارد و آن را از روی پارچه می‌گذراند. نخ گلدوزی را در پشت پارچه نگه می دارد، آن را با قلاب قلاب بافی می گیرد و حلقه ای را که از آن تشکیل می شود به جلو می کشد و در حالی که این حلقه نخ هنوز دور قلاب است، آن را سوراخ می کند. دوباره پارچه، نخ زیر آن را گرفته و حلقه بعدی را به سمت بالا میکشد و تا تولد یک پارچه ی گلدوزی شده ی زیبا این عملیات را بارها و بارها تکرار می کند . به این ترتیب دوخت زنجیره ای تولید می شود . تکنیک دیگر (تکدوزی، معرق) عبارت است از اعمال «تعدادی از تکه‌های پارچه در همه رنگ‌ها که به پیچیده‌ترین شکل‌ها بریده شده و به شکلی هنرمندانه بازسازی شده‌اند تا طرح‌هایی شبیه به شال‌های کشمیر تولید شود. درزها با گلدوزی های ابریشمی پوشانده شده اند که رنگ های آن با رنگ های ماده هماهنگ است» این دو تکنیک - گلدوزی و لوازم - اغلب روی پارچه‌هایی که برای زینت زین (عرق گیر)، کوسن (روبالشتی)، رومیزی ، ملیله (رودیواری)، پتو و حتی لباس استفاده می‌شوند، ترکیب می‌شوند و همچنین برای درست کردن نوعی دمپایی هم مورد استفاده قرار میگیرد. برخی از این اقلام، که در سال‌های نه چندان دور توسط اشراف مورد توجه قرار گرفته‌اند، گل‌های صنایع دستی منطقه‌ای هستند.

بافتن پشم و موی بز از تخصص های مناطق کوهستانی - طالش و گالش - گیلان است. محصول اصلی یک ماده سنگین با بافت ساده (یکی روی، یکی زیر)، شال است که تار و پوده آن پشمی هستند، پشم ها ابتدا در آب صابون قرار میگیرند (که ظاهری شبیه پارچه پشمی به آن نمی‌دهد)، تا خوب شسته شوند و بوی نامطبوع آن از بین برود. برای تولید لباس‌های پشمی نیز از همین روش استفاده می‌شود: شلوار (که در زبان محلی به آن شالوار نیز گفته می شود)، ژاکت. و کلاهکی که روی جمجمه قرار می گیرد. کیسه‌های زینتی (خورجین) که الاغ و قاطر حمل می‌کنند نیز از شال پشمی است. از سوی دیگر، تار کیسه‌های با ظرفیت بزرگتر (جول) از رشته‌هایی ساخته شده است که از پشم و موی بز ریسیده شده‌اند که تبدیل به پارچه‌ای قوی‌تر می‌شود. در مورد سایبان ها (چادر، شال چادر) که سقف خانه ها یا کلبه ها را می پوشاند، تماماً از موی بز ساخته شده است. شال یا بر روی یک دار افقی روی زمین با یک ردیف سوهان بافته می شود یا بر روی یک بافندگی با دو ردیف سوهان مانند آنچه برای بافتن چادرشب استفاده می شود و یا با استفاده از روشی دیگر. ماشین بافندگی افقی با یک ردیف حوض‌ها به‌ویژه در جنوب طالش، جایی که زنان در تابستان، بیرون از کلبه‌ها و کلبه‌هایشان از آن استفاده می‌کنند، گسترده است. خروجی آنها، در بیشتر موارد، فقط توسط خانواده استفاده می شود. بافندگی روی ماشین بافندگی با دو ردیف آج گاه شغل مردانه است وگاهی زنانه، گاهی اوقات یک کار خانگی فصلی (اغلب در فصل زمستان)، گاهی یک پیشه وری تخصصی (مثلاً در تالش مرکزی و شمالی)، گاهی اوقات یک فعالیت است. متناوب با کارهای دیگر.

رزرو هتل در رشت بهترین راه برای دیدن صنایع دستی گیلان است. شما با اقامت در هتل صبوری رشت می توانید بهترین تجربه را از سفر به این شهر آورید.