برای تکمیل این نمای کلی از محصولات پشمی، می‌توان به یکی دیگر از تخصص‌های کوه‌های گیلان اشاره کرد، جوراب (گوراوه یا جوراب)، تک رنگ یا چند رنگ که توسط زنان پنج سوزن بافته می‌شود. آنها به خصوص سنگین هستند (هر رشته نخ از دو نخ دوبرابر ساخته شده است).

حصیربافی یکی دیگر از مهم ترین محصولات صنایع دستی استان گیلان است. صنایع حصیری (ایجاد حصار نی، ساخت حصیر، سبد و کلاه از چوب درختان راش) فعالیت عمده ی مردمان منطقه ی سفیدرود، کرانه خزر و به ویژه تالاب انزلی است. در سال 1365، 1506 خانواده در این منطقه وقف این فعالیت بودند .چندین گونه راش و نی متعلق به جنس سواحل و مرداب‌های خزر به وفور رشد می‌کنند. و همچنین در مخازن توسعه یافته برای آبیاری مزارع برنج مورد استفاده قرار می گیرد.

از نی‌ها، در روستا‌های ساحلی، حصارهایی (پارد) که محوطه‌های خانگی و دیوارهای برخی از بناهای روستایی را احاطه کرده‌اند ساخته می‌شود. نی ها با تار زدن با رشته های بافته شده به یکدیگر متصل می شوند.

گیلانی ها راش ها را بر اساس دو معیار ضخامت و رنگ طبقه بندی می کنند. به این ترتیب، لی (کارکس بزرگ) را از سوف یا سیم، با ساقه نازک‌تر و سایه‌های مایل به قهوه‌ای، زرد-سبز یا سفید متمایز می‌کنند (ابریشام گالی «عجله ابریشم» چیزی است که به این آخری می‌گویند). کارگر عجله می تواند با این تفاوت های رنگی بازی کند تا طرح حصیری را که می بافد ایجاد کند.

در واقع این حصیرها هستند که به طور سنتی بخش عمده ای از خروجی را تشکیل می دهند. زنان آن ها را در تابستان و در حیاط خانه شان می بافند ماشین بافندگی مورد استفاده آنهاساخت بسیار ساده ای دارد. تار، متشکل از رشته های دوتایی به نام لی، بین دو قطب افقی، که هر یک توسط دو پایه عمودی پشتیبانی می شود، نگه داشته می شود. یک شانه چوبی در ماشین بافندگی تعبیه می‌شود تا پود را که از دستی به دست دیگر منتقل می‌شود، به شدت کوبیده شود.

یک یا دو نفر که رو به روی هم می نشینند و روی یک حصیر کار می کنند – هر فرد می تواند یک تشک تک رنگ با استفاده از انواع چوب راش برای پود در تمام طول کار خود بسازد یا همانطور که اشاره شد می تواند. با استفاده از سایه روشن و تیره تر، با رنگ های متنوع بازی کند. برای چنین اهداف زیبایی، او همچنین می تواند با انواع مختلف بافت بازی کند: ساده ترین حصیرها، که معمولاً برای مصارف خانگی در نظر گرفته می شوند، بافتی ساده دارند (یکی روی، یکی زیر). آنهایی که برای فروش به گردشگران در نظر گرفته شده اند، یک بافت متقاطع (یعنی دو روی، دو زیر) یا سرج (یکی روی، دو زیر، بافت جناغی) دارند. دو مورد آخر گاهی اوقات در یک تکه ترکیب می شوند.

ساخت سبد (زنبیل) در منطقه کوچکتری نسبت به حصیرسازی یافت می شود و به ویژه در اطراف تالاب انزلی و دهانه صفیدرود متمرکز است. سبدها در هر اندازه ای از کار مارپیچ، با بافتن دوخته شده، با پایه صاف و لبه ها و دسته های آنها از طناب های بسیار محکم نیز ساخته شده است. با توجه به کالاهای مورد حمل و جنسیت حامل، قطر پایه سبد بین 40 تا 80 سانتی متر است و ممکن است بیش از 50 سانتی متر ارتفاع داشته باشد. زنان هنگام چیدن برگ های چای از یک سبد کوچک استفاده می کنند. مردانی که محصولات خود را برای فروش به بازار می آورند، یک زنبیل بزرگ به هر انتهای یک میله انعطاف پذیر (čān ču) که روی شانه های خود حمل می کنند می چسبانند.

رزرو هتل در رشت و اقامت در هتل صبوری رشت به شما کمک می کند که در مدت زمان اندکی بتوانید به اماکنی که این محصولات را به نمایش یا فروش گذاشته اند دست پیدا کنید.