جغرافیای لاهیجان
لاهیجان دارای آب و هوای معتدل خزری است. این الگوی آب و هوایی از تأثیر جریانات هر دو دامنه کوه البرز و دریای خزر پدید آمده است. اما قبل از اطلاع از این الگوی آب و هوایی، باید به مدل سیستم اقلیمی و ژئوسیستم فضایی گیلان بپردازیم.
گیلان منتهی الیه شمال غربی زنجیره البرز و قسمت غربی دشتهای خزری فارس را در بر می گیرد. کمربند کوهستانی توسط دره عرضی عمیق سفید رود بین منجیل و امام زاده هاشم در نزدیکی رشت مرکز استان گیلان قطع می شود. در شمال غربی، ارتفاعات تالش حوضه ای پیوسته کشیده شده است که گیلان و آذربایجان را از هم جدا می کند.
به جز در انتهای شمالی آنها، جایی که گردنه حیران در بالای دره استاراچای از 1600 متر تجاوز نمی کند، ارتفاع آنها بیش از 2000 متر است و دارای سه نقطه بیش از 3000 متر شامل باقرو داخ است. عجم دخ، و شاه معلم یا ماسوله دخ. ضلع شرقی و شمال شرقی آنها عمیقاً توسط جویبارهای موازی که به سمت خزر می ریزند، تراشیده شده است و در نتیجه یک طرح شانه ای شکل ایجاد می شود. خود البرز غربی، در شرق دره صفید رود، وسیعتر و پیچیدهتر است و دارای سه رشته موازی است. جنوبی ترین و پست ترین آن در گیلان توسط آسمان سرا کوه در ناحیه عمارلو نشان داده شده است. دره متوسط از کوه دلفک تا کرم کوه پیوسته ترین است، در حالی که دره عرضی پلرود به وضوح رشته شمالی را به کوه ناطش و کوه سومام یا سوماموس، بلندترین نقطه تقسیم می کند. گیلان. همه این کوه ها دارای ساختار زمین شناسی و تاریخ زمین ساختی بسیار پیچیده ای هستند که آنها را به مجموعه ساختاری ایران مرکزی متصل می کند.
اگرچه همه آن کوهها مساحت بیشتری نسبت به دشتها را در بر میگیرند، اما اینها خاصترین ویژگی استان هستند و در محلی، کلمه گیلان اغلب به نواحی جلگهای یا بهویژه دشت مرکزی اطلاق میشود.
این متوازی الاضلاع بزرگ دشت ناهمگن است و می توان آن را به دو قسمت اصلی تقسیم کرد: دلتای صفید رود در شرق و دشت فومنات در غرب. اولی به طور کامل توسط صفید رود ساخته شده است، رودخانه ای با آبدهی زیاد و محتوای آبرفتی بالا. قسمت بالاتر از مواد آبرفتی درشت باستانی ساخته شده است، در حالی که در قسمت پایین، در شمال آستانه اشرفیه، رودخانه غالباً از طریق مواد نازک سیلتی و رسی مسیر خود را تغییر داده است. به این ترتیب مسیر شمال شرقی سابق خود را که در زاویه برجسته دشت نزدیک دستک به دریا میریخت، رها کرده و در حال حاضر به سمت شمال میریزد و دلتای زنده کوچکتری را میسازد که بین زیباکنار و بندرکیاشهر به سمت دریای خزر بیرون آمده است.
دشت فومنات در غرب رسوبات آبرفتی دریایی و خطوط ساحلی شنی سابق را با رسوبات آبرفتی فراوان ناشی از رودخانه های متعددی که قسمت جنوبی ارتفاعات تالش را تخلیه می کنند در هم می آمیزد. آنها مستقیماً به دریا نمی رسند، اما از طریق خط ساحلی شنی پوشیده از تپه های شنی، با یک خروجی به دریای خزر، به تالاب انزلی همگرا می شوند. تالاب تحت تأثیر گل و لای دائماً کوچکتر و کم عمق تر می شود. برعکس، نهرهای شمال تالش و شرق گیلان، حتی پلرود فراوانتر، آبرفت کافی برای مقابله با جریان ساحلی که به سمت شرق میرود، نمیآورد و بنابراین نمیتوانست بیش از یک نوار باریک از دشتهای پست بسازد. عرض چند کیلومتر بین آستارا و صفید رود و در شرق قاسم آباد و حدود 10 کیلومتر عرض در دهانه پلرود در اطراف کلاچای.
با رزرو اتاق در هتل آپارتمان صبوری از این شهر زیبا با آرامش صد چندان دیدن کنید.