در سال 1980، سازمان جهانی گردشگری ملل متحد، روز 27 سپتامبر را به عنوان روز جهانی گردشگری اعلام کرد. ایده این مناسبت ایجاد پایداری در بخش گردشگری در سراسر جهان بود. سازمان جهانی گردشگری ایالت متحده, گردشگری را اینگونه تعریف میکند: «فعالیتهای افرادی که به مکانهای مختلف سفر میکنند و برای اهداف تفریحی، تجاری یا مسافرتی بیش از یک سال متوالی در آنها اقامت میکنند». آغاز سفر به قدمت بشریت است. تمدن های باستانی ما مسیرهای زیادی را در جستجوی غذا و سرپناه طی کردند. با گذشت زمان، هدف از سفر تغییر کرد. سفر اکنون به یک صنعت غول پیکر تبدیل شده است. صنعت گردشگری مجموعه ای از خدمات مختلف مانند حمل و نقل، غذا و نوشیدنی، اقامتگاه، آژانس های مسافرتی، سرگرمی و غیره است... در زمان های قدیم، زمین و آب تنها وسیله حمل و نقل بودند. و اغلب آنها را خطرناک می دانستند. اما از آنجایی که نوآوریها راههای حملونقل راحتتر و ایمنتری را به وجود آورد، صنعت گردشگری شاهد رشد چشمگیری در تعداد مسافران در سراسر جهان بود. صنعت گردشگری که امروزه شاهد آن هستیم محصول تحول در بخش هتلداری، نوآوری در حمل و نقل، پیشرفت در فناوری ارتباطات و غیره است.
ایده مهمان نوازی چیزی است که در مرکز صنعت گردشگری شکل گرفته است. واژه Hospitality از کلمه فرانسوی Hospice به معنای مراقبت از مسافران گرفته شده است. در زمانهای قدیم، مردم محلی به مسافران اجازه میدادند در طول سفر خود در کف آشپزخانه یا سایر فضاهای اضافی خانه شان استراحت کنند. تا زمانی که صومعهها تصمیم به ساختن استراحتگاه ها گرفتند، هیچ مکان استراحتی برای گردشگران وجود نداشت. این امر باعث ایجاد خدمات اقامتی شد. در اواخر دهه 1700، مسافرخانه ها به وجود آمدند. مسافرخانه ها چیزی جز پناهگاهی در کنار جاده نبودند که مسافران می توانستند در آن توقف کنند تا استراحت کنند و مقداری غذا تهیه کنند. آنها همچنین هنگام استراحت از اسب های مسافر مراقبت می کردند. این زمانی است که بذر امکانات مهمان نوازی مدرن کاشته شد. آنچه امروز می بینیم رشد دو هزاره گذشته است. در اینجا نحوه تکامل امکانات اقامتی در گذر زمان را برایتان بازگو خواهیم کرد.
قرن نوزدهم: افراط از تجمل به تکامل صنعت مهمان نوازی
در اوایل دهه 1800، مسافرخانه ها تنها محل اقامت گردشگران بودند. بسیاری از مسافرخانه ها قبل از قرن 19 تاسیس شده اند. اما، اسکان دیگر فقط مربوط به بستر و امکانات استراحت نبود. آنها شروع به تهیه غذا و نوشیدنی برای مسافران کردند. و به زودی عنصر تجمل شروع به آمیختگی کرد. این امر باعث ایجاد هتل ها شد. هتل ها به عنوان امکانات پیچیده تر ظاهر شدند که اتاق ها و فضاهای غذاخوری بهتری را فراهم می کردند. سال 1829 به عنوان نقطه عطفی در جدول زمانی صنعت هتلداری آمریکا در نظر گرفته می شود. سالی بود که یک معمار آمریکایی، آیزایا راجرز، اولین هتل مجلل "Tremont Hotel" را در بوستون، ماساچوست طراحی و ساخت. این اولین هتل با حمام اختصاصی و قفل درها بود. از یک پمپ بخار برای بالا بردن آب به مخزن ذخیره در پشت بام استفاده می کرد. «هتل ترمونت» معیاری برای هتل های مجلل آن روزها قرار داده بود. سپس هتل ها و مسافرخانه ها اهمیت بیشتری به خدمات دادند تا متمایز از هتل های دیگر باشند. آنها به بهبود خدمات و امکانات خود ادامه دادند. در مرحله بعد، هتل ها شروع به بارگیری کردند. و به زودی بارها به یک نقطه فروش مهم برای هتل ها تبدیل شدند. معماری و زیبایی شناسی هتل ها در کنار آن در حال بهبود بود. هتل های چند طبقه بیشتر بودند و نمای بیرونی زیبایی داشتند که از هتل های دیگر متمایز بودند. به زودی این ترند برای سقف های زیبا و لوسترهای کریستالی زیبا شد. در بخش های بعدی به پیشرفت بیشتر این صنعت می پرازیم.
هتل صبوری رشت یکی از شناخته شده ترین هتل های اقامتی شهر رشت است. برای رزرو هتل در رشت و اقامتی آسوده از این مکان قافل نشوید.